Mendira egindako bisitan, masaiek sakrifizio bat eramaten dute, hau da, egoera akatsik gabeko ardi gazte bat da, aurretik ugaldu ez dena. Ardiak eremu zehatz batean uzten dituzte, hau da, mendiko ur-zulo lehor batean. Hemen, beren jainkoari laudorio abestiak abestu eta abesten dizkiote gauera arte. Hurrengo goizean esnatzean, ardiak desagertu egingo ziren, atzean arrastorik utzi gabe. Sakrifizio hauek egiten dituzten masaiek ez dute jaten uzten menditik irten arte. Dena den, irteten direnean haragia eta esnea beteta sentitzen direla diote.
Masaien ustez, mendiko jainkoa haiekin komunikatzen da bere presentzia eta ahots misteriotsuen bidez, entzuten baina ikusten ez dituztenak. Uste dute bihotz onekoek bakarrik bisitatzen dutela mendira, eta gaiztoek, sorginkeria praktikatzen dutenek, jainkoaren haserreari beldurra diote eta ez dira hara joaten ausartzen. Komunitateko adinekoek adierazi dute ez dela jainkoaren haserrearen ondorioz pertsona gaizto bat hiltzearen halako gertakaririk gertatu, ez direlako mendia bisitatzera ausartzen.